Kynofobia to zaburzenie lękowe spowodowane strachem przed psami, które może mieć łagodny lub
silny przebieg. Dziecko ogarnięte fobią postrzega psy jako groźne, nieprzewidywalne i agresywne
istoty. Kynofobia może pojawić się we wczesnym dzieciństwie lub w dowolnym wieku, jako skutek
traumatycznych przeżyć. Osoby ogarnięte fobią czują paniczny strach kiedy widzą psa np.za płotem
czy spacerującego na smyczy z właścicielem. Do ataku paniki może dojść niespodziewanie, nawet
podczas oglądania psa z dużej odległości. Na widok psa mogą wystąpić takie objawy jak: wymioty,
drżenie rąk, nudności, pocenie się, szybsze bicie serca, brak tchu, trudności w wysławianiu się,
zaczerwienienie się, płacz czy chęć ucieczki. Ataku paniki trudno powstrzymać – nie pomaga
tłumaczenie, że nie ma czego się bać, podświadome poczucie strachu jest silniejsze.
Jak sobie radzić ze strachem przed psami?
Fobia może mieć różne nasilenie – w przypadku tych lżejszych, możemy próbować poradzić sobie
samodzielnie. Dobrym ćwiczeniem jest stopniowe wystawianie się na bodziec – oglądanie filmów z
psami, przebywanie w towarzystwie psa np. przyjaciół, na sam koniec poznanie obcych psów np.
podczas wystawy psów. Dobrym rozwiązaniem jest też próba spotkania się z psami pracującymi w
dogoterapii – najlepiej pod okiem fachowca. To ostatnie rozwiązanie szczególnie wskazane jest przy
terapii małych dzieci.
